Nazlisinin eseri.

Unutmamak için: Bodrum da çekildi. 24 Haziran akşamı oda da yarim saat baş başa kaldıkları sırada ortaya çıkmış bir sanat eser.

Yine Yaz Yine Ayrılık Yine Çiftlik

Biz Amerika da Berkim Türkiye de.

Zor... Ama şu fotoğrafa baktıkça sıkışan içimi ferahlık kaplıyor.

Keyif bu olsa gerek Berkim için.

Sormadan geçilmeyen soru. Büyüyünce ne olmak istiyorsun. Bizim zamanımızda ne bileyim doktordu mühendisdi öğretmendi cevap. Yeni nesil her daim şaşırtıyor insanı.

Berkimin buyuyunce ne olmak istiyorsun sorusuna cevabi Mustang ve Ferrari pilotu, birde bomba ve "tursun" atan black bird pilotu.

Bu durumda okula yollayip vakit kaybetmesek mi acaba?

Ne çok doladı "acayip" kelimesini ağzına.

Acaaaayipppp - şeklinde uzatarak söylemeden olmaz. Söylerken ancak bu kadar şirin olabilir.

Acaaaayipppp güzel bir araba.
Acaaaayipppp zor yapması.
Acaaaayipppp uzun bu bina.

7 Ekim 2011

Ne emzik ne biberon kısaca yapay olan hiçbirşeyi çok uğraşmamıza rağmen kabul ettiremedik. Parmağını emerek rahatlamayı tercih ettin. Babana göre parmağı tercih etmenin en büyük nedeni ilk onbeş gün doktorluğunu yapan bayan. Doktorluk hayatının çok büyük bölümünü Afrika kabilelerinde Arap çöllerinde geçiren İsveçli doktor.

7 Ekim 2011 tarihi itibari ile okulunda öğretmen ve hemşirenin desteği ve evde hepimizin çabası ile parmak emmeyi mazi kıldın.

Parmak emmek öyle bir bağımlılık ki çok şeyden beter. Vücudun bir parçası. Bunu "gerçekden" istemen en büyük şansımızdı. Neden mi istedin?

Arkadaşının sen bebekmisin neden parmağını emiyorsun sorusu.
Otobüsde damağı bozulmuş bütün dişleri dökülmüş parmak emen bir çocuk görmen.

Sol baş parmak üzerindeki nasır bile kayboldu ya, mutluluğumu tarifsiz.

Akşama yemeğe misafir var. Gelmelerine yarım saat kala, eksik olan birşeyi fark ediyorum apar topar karşıdaki markete gidiyorum. Giderken baba banyoya girmeye hazırlanıyor ve Berk oynuyor.

10 dakika sonra eve geliyorum. Anahtarı unuttuğumu fark ediyorum. Zili çalıyorum. Kapı duvar. İçeriden televizyon sesi geliyor. Aklımdan geçen Berk televizyon seyrederken uyuya kaldı inşalah koltukdan düşmez. Düşündükçe daha çok panik yapıp bir yandan sürekli zile basıyorum bir yandan kapıyı yumrukluyorum.

3-4 dakika sonra kapı Berk tarafından açılıyor. Hiç de uyanmışa benzemiyor.

Oğlum ne yapıyorsun sorusuna büyük bir sakinlikle televizyon seyrediyorum cevabını veriyor.

Neden kapıyı açmıyorsun sorusuna ise eee ne var ki ses tonu ile Tom&Jerry seyrediyordum yeni bitti cevabını veriyor.

Lego. Lego. Lego.

Santadan, anneanneden, dededen tek isteği vardı, lego. Noel kavramı hayatımızın bir parçası değil ama Santa son günlerde hayatımızın baş kahramanı. Santa bizim eve 31 Aralık tarihinde misafir oluyor.

Rockefeller merkezinde ki Lego dükkanına gidip istediği setlerin fotolarını çekip İstanbul'a ve Santa'ya yolladıkdan sonra Berkim başladı heyecanla beklemeye. Hergün bıkmak bilmeden 10 defa hediyelerin ne zaman ağacın altına geleceğini sorup durdu.

31 Araık gecesi İstanbul uçağı ve Santa geyikleri her isteğini yetiştirdi.Canım oğlum benim, gözlerinde ki mutluluğu heyecanı görmek kalbimi eritiyor. Gönülden inanıyorsun herşeyin İstanbul uçağı ve Santa geyikleri ile geldiğine. Masum oğlum benim. Bu kadar saf ve masum olduğun için mutlusun.

1 Ocak günü tren sistemini kurmak için tüm gün vardıya yaptın. Koca setin parçalarını birleştirirken o küçücük parmaklarının yorulduğu aşikardı ama yılmadın tamamladın. Çok seviyorum seni. Hep mutlu ol böyle.

Pazarlık Anı

Güzel oğlum benim. Tam bu an Santa ile pazarlık halindeydin. Santa bu yil iyi bir çocuk olup olmadığını soruyordu, sen ise cevabı geçiştirip ana konuya girmeye çalışıyordun.

Tek isteğin var.

Büyük bir LEGO kutusu.

Bir an önce Rockefeller Center da ki Lego dükkanına gidip Santa'ya tamda istediğini göstermek istiyorsun. Söz en kısa sürede gideceğiz.