Derya Berk ÖZKAN: Poyrazda Kum Eşliğinde Şahane Bir Gün

Hep derim, en çok sevdiğim hava güneşin tepemde olduğu soğuğun iliklerime işlediği hava. İzinli olduğum günden beri bu kıvamda hava yaşıyor İstanbul. Hava böyle oluncada evde oturmak imkansız oluyor. Pılımızı pırtımızı toplayıp tüm enerjimizle kendimizi sokaklara atıyoruz. Sabah bir uyandık harika bir gün. Kadro hazır. Rota Poyraz.

Bir kaç hafta evvel Rumeli Feneri ve Rumeli Kavağını gezerken en kısa zamanda karşı kıyıları gidip gönüllerini alalım demiştik. Bugün gönül alma zamanı idi. Poyrazköye gidip Karadenize ve Rumeli tarafına el salladık. Rüzgardan gözler kısık gemilerin Boğaza girişini çıkışını seyrettik. Dalgaların güzelliğine bir kere daha hayran kaldık.

Manzaradan doydukdan sonra Poyraz plajı tarafına indik. Balıklarımızı yedik ve bir heyecan Berk, Kuzen Serap ve ben plaja gittik. Berk kumu görünce elbetteki çıldırdı. Kum Berk için terapi. Kum ile oynamakdan çok zevk alıyor. Aklımda bir saate yakın kumda oynamak vardı. Fakat ben bile bunun delilik olacağına kanaat getirdim. Yarım saat sonunda ellerimi hissetmez olmuşdum, burnum düşecek gibiydi. Berki kumdan vazgeçirmek çok zor oldu. Aslında Berk çok inat eden bir çocuk değildir. Bu sefer yaklaşık 10 dakika kum için ağladı. Çok özür diliyorum oğlum, haklısın kumu çok özledin daha çok oynamak istiyordun fakat soğuk beynimizi donduracak gibiydi. Arabaya bindiğimizde derece 4 gösteriyordu. Bu havada yarım saat kumda eğlenmemiz bile büyük cesaret.