Pazar günü muhabbet ede ede yolda yürüyoruz Berk ile. Bu sene Noel Baba sana ne getirsin, ne istersin diyoruz Berk'e. Hiç düşünmeden cevap veriyor.
*
*
""Kuyabiye""
*
*
Babi ile göz göze gelip sessizce "Nasıl ya?" diyoruz. Kaç yaşındasına cevap dokuz bittiydi, bundan bile daha fazla dumur oluyoruz.
Üzülüyorum bir an, bilmem ki neden. Hem ben değilmiydim, Berk faydası olmayan hiçbir gıda ile erken tanışmayacak diyen.
Haksız değil ki çocuk, bizim evimizi kaç defa tarçınlı kurabiye kokusu sarmıştır. Belki bir belki iki. Kurabiye bu kadar erişilmez bir şey Berk için.
Canım oğlum sözüm söz 31 Aralık da beraber kurabiyeler yapacağız. Bir tane yetmez deyip her iki elimizede kurabiyeler sıkıştırıp, doya doya kurabiye yiye yiye 2010'a gireceğiz.
