Biliyorum sonunda ne zaman geldikte ne zaman gidiyoruz diyeceğim. Aslında 2-3 gün daha olsaydı şunu, bunu, onu da yapardım ne de iyi olurduyu içimden geçireceğim. Olsun başlangıcı ile sonu arasında bir nefeslik zaman olsa da, biliyorum iyi gelecek hepimize.
Hayallerimiz var mı? Elbet var, herkesin kendine göre. Berkiminkiler çok belli ağzından günlerdir düşmüyor. Martılara simit atacakmış, Enes ile bisiklete binecekmiş, Şişhane’ye gidecekmiş, tramvaya binecekmiş. Kısacası listesi epeycene uzun. Bu miş, mış muş listesi saymakla bitmez. Eee tabi, annesinin de listesi ondan pek aşağı kalır gibi değil.
Zaman işlemeye başladı bile. Yarın uçaktayız ve Cumartesi sabah İstanbul’dayız. Kim derdi ki konsolosluk, vize işlerini seveceğim. Vize yenilemesi için vatandaşı olduğun ülkeye gitme şartını getiren kanun en sevdiğim kanun.
