Cuma, Ekim 22, 2010

Umut

Sevmiyorum karamsarlığı, dışarıda ki bu kasvet de sağ olsun tuzu biberi oluyor karamsarlığımın. Her haftaya yeni bir ümitle başlıyorum, kesin sonuç alacağımı umarak başlıyorum yeni haftaya. Bıktım artık herkesin ağzından çıkan “senin enerjin, evrenin enerjisi” zırvalıklarından. Hissediyorum, yakındır patlamam bu zırvalıkları söyleyenlerden birine.

Kaç milyon defa başucumda ki çekmeceyi açıp pembe kâğıdın üzerinde ki numarayı kontrol ettiğimi hatırlamıyorum, kaç yüz milyon defa http://istanbul.usconsulate.gov/security_clearance_status3.html linkini kontrol ettiğimi hiç mi hiç hatırlamıyorum.

Bugün için çok umudum, hayalim ve beklentim vardı. Ama olmadı. Gün geçtikçe sonsuz bir boşluk içerisinde yüzdüğümü hisseder oluyorum ki pek de iç açıcı değil böyle yüzme hayali.