Mart kapıdan baktırır kazma kürek yaktırır derler biliyoruz da bugün ilk cemrenin havaya düştüğü nasılda belli. Son iki akşamdır sonbahar günlerinde ki gibi yürüyüşe çıkıyoruz. Bir saat yürüyoruz, parkda oynuyoruz. Özlemişiz akşam park eğlencesini. Park henüz boş, olsun bizde aile saadeti yaşamak istiyoruz bu aralar zaten.
Dün trafik sebebi ile biraz gecikince telefon çaldı. Arayan Berk. Parka gitme isteğini dile getiriyor. Telefonda nerde olduğunu sorunca "Buydayım" cevabına güldüm, tekrar sordum "ayye buydayım" bu sefer biraz sinirlenerek. Buranın neresi olduğunu sorunca "evdeyim" diyebildi. Uzatma dercesine "men payka gidiyolum" diyerek telefonu kapattı. Ne olduğumu anlamadım. Park heyecanı hepimizi sarmış durumda.
