Ne hayaller kurmuştum yola çıkarken. Kesin uçsuz bucaksız gelincik tarlaları ile karşılaşacağımıza, Berk'i içine bırakıp gelincikler arasında bir oraya bir buraya koşacağına hazırlamıştım kendimi.
Ol-a-madı, bu bahar gelincikleri tek tük görebildik. Bir iki gelincik gördükçe tarlasını görebilme hayalim arttı da arttı ama sonuç hüsran.
10-12 yaşlarındaydım ilk ve son gelincik tarlasında koştuğumu hatırladığım. Uçsuz bucaksız gözünün alabildiğine her yerin kıpkırmızı olduğu bir yer, o manzara hala aklımda taptaze daha dün gitmişim gibi.
Berk ve kendim içinde kurmuştum aynı hayalleri. Alıcam oğlumu kucağıma, o narin yapısı ile gelincikler yüzümüze değe değe yuvarlanacaktık. Olmadı, olamadı bu bahar.
Bir sonra ki bahara olmasını diliyorum canı gönülden.
