Düşünüyorum da bazen tutmasam bu blogu her şey uçup gidecek aklımdan. Elimden geldiğince kayıt altına alınması gerekenleri kaydediyorum bloga zamanlıca. Yinede bazen kuş olup uçuveriyor aklımdan. Zamane çocuklarının hızına yetişmek imkânsız ya, ondan olsa gerek.
Yaklaşık 2-3 hafta evveldi (galiba) , bahar gelmiş ama yağmurlu günlerinden birindeyiz. Berk yattı yatağa, bir yandan yağmur yağıyor bir yandan gök gürlüyor. Birden kafasını ses duyan kediler gibi dikti havaya “Ayye bak, hava göksürüyor” ?!?!?!
Acaba diyorum, Türk Dil Kurumu’na başvursam da Gök Gürlemesi + Öksürük birleşiminden oluşan voltran kıvamında “göksürmek” fiilini eklerler mi Türkçeye?
Not: Fotonun konu ile bir alakası yok. Simitin bir parçası Berk'in ağzında, bir parçası martının. Ne mutlu oldu attığı simiti martı kapınca.
