Ne zaman büyüdün be Defne. Doğacağı sabahı hazırlanıp evden çıkışımızı bu sabah hazırlanıyormuşuz da çıkıyormuşuz gibi net hatırlıyorum. Berkimin alnının ortasında ki delik de Defne’nin doğum odasındaki sehpanın hatırası, alnında ki izin anısı bir ömür boyu unutulmayacak ne de olsa Defne’nin Berkime hediyesi.
Prenses olmuştu Defnemiz. Onun için hazırlanmıştı her şey. Pastada ki mumlar üflendikten sonra 50 kişinin alkış sesini duyunca o yüzünde ki utancı hafızalardan silinemez. Pek bir farkındaydı o günün onun günü olduğunun.
Berk sabah ki okul gösterisi gazisiydi, uykusuzlukta eklenince biraz sinirli biraz asabi başladı partiye. Park, çimen, deniz olunca Berk ne kadar küs kalmaya dayanabilir. Kendine gelen Berk demek, yorgun anne baba demek.
