Öğrencilik yıllarımı yaşadım dün akşam. Her sınav öncesi midemin tam orta yerinde yumru eşliğinde uçuşan kelebekleri hissettiğim zamanları yaşamadım eksiksiz hatta fazlası ile. Amerika’ya gidecek bir arkadaşıma vermek için Berkimin oyuncaklarını hazırlarken dün akşam, kelebekler ve yumru hep bildiğim yerdeydiler.
Şaştım kendime. Gidecek bir ev dolusu eşyamız var ama benim öncelik verip de Amerika’ya gönderdiklerime bak!!!
Berk’in en çok sevdiği 1 valiz oyuncak.
Kendimi konuşurken buldum oyuncaklarla. “Önce sizler gideceksiniz, “Babi” Berk için oyuncakları güzelce yerleştirecek ve Berkim eve ayak bastığında tataaammm, karşısında sizleri bulacak. Hiç bilmediği bir yerde hep bildiği ve sevdiği sizlerle.”
Aldım da biletlerimizi bugün. Berkimin Amerika da gideceği okulundan da geldi kayıt formları bugün. Artık sindiremeden çiğneyemeden lop lop yutuyorum her lokmayı.
