Isındı havalar ya insanın evde durası gelmiyor. Evi yatmadan yatmaya kullanır olduk. Havanın hakkını sonuna kadar veriyoruz.
Buralı olmaya başlamış benim oğlum. Arkadaşları her yerde. Ahh birde utanıp "anne sen tanımıyorsun onu, o benim arkadaşım" deyişi yok mu? Pizzacıda, kitapevinde, parkda her an her yerde arkadaşları ile karşılaşıyoruz. Kıskandık edindiği çevreyi. Kendimizi yerimizde sayar bulduk.
Bu Central Park ne büyük bir şans bize. Dipsiz kuyu. Bu hafta sonu kendimizi Yedigöller'i gezer gibi hissettik. Evin dibi ama apayrı bir dünyanın ortasına düşüveriyoruz. Gezilmedik noktanın kalmaması için epey daha vakte ihtiyacımız var.
