Berkin adamı “”Babo”” misafirimiz olduğundan geç saatlere kadar yedik, içtik, oynadı ve oynattırıldık, muhabbet ettik. Babo’nun evine gitmesine yakın hep beraber sokaklara döküldük.
Bayıldık bahçemize. Ağaçların ışıkları ilk geldiğim günde kalbimi çalmışlardı fakat kar eklenince hayranlığım katmerlendi.
Güzel oğlum benim, ne kadar mutlu oldu sokaklarda yürüdükçe, kartopu oynadıkça, arabalar yollarda kaldıkça. Annesi olacak kişi oğluna eldiven alamadığı için bir türlü, canım oğlum mutluluğuna fren vurmamak için hiç ses çıkarmadan ellerine 3 kat büyük gelen annesinin eldivenleri ile vardı karın tadına.
Akşamüzeri saat 4 den sonra kaç defa geçtiler evimizin önünden hiç bilmiyorum. 6 adet çöp kamyonundan döndürme kar küreme araçları arka arkaya sokakları temizledi. Her sesi duyduğunda koşa koşa cama koştu. Sıra dibinden geçerken seyretmeye geldiğinde mutluluğunu ve şaşkınlığını anlatmak imkânsız, araçların fotoğrafını çekeceğime oğlumun yüz ifadesinin fotoğrafını çekmem daha doğru olurdu.
1. Avenue, 79. sokak ile 80. sokak arası yani evimizin yanı. 1. Avenue yaya trafiğine açılmış ve gidemediklerinden neredeyse araba trafiğine kapanmış.
Yorgun savaşçılar eve dönerken. Apartmanımızın döner kapısına girmeden önce tam karşımızda ki saat 23:35 gösteriyordu.
